“De jaarringen”.
Recentelijk ben ik na een tussenstop van 6 weken weer gestart met mijn Yoga.
In de afgelopen 3 weken heb ik me volledig gestort op het bouwen van mijn droomhuisje en heb er met een kleine tussenstop hier en daar eigenlijk onafgebroken, dag in dag uit, iedere dag zo’n 12 รก 13 uur per dag aan gewerkt, en…… ben het contact met mijn voelen weer een beetje verloren, zo kwam ik achter tijdens die eerste les.
Ik heb niet geluisterd naar mijn lichaam en de behoeftes daarvan en alle signalen compleet genegeerd.
In tegenstelling tot vroeger merk ik dit soort dingen in een eerder stadium op en doordat ik juist die mensen om me heen heb verzameld waar ik dit mee kan delen ben ik ook eerder in staat mezelf weer te herpakken.
Ik bevraag en luister, kom in de weerstand in de eerste instantie en dan een tijdje later bezie ik het van een andere kant en filter het uit.
Dan stel ik mezelf de vragen of ik wel wil en kan veranderen en of de situatie dat wel vereist, er zit altijd wel een kern van waarheid in de spiegel die een ander je voorhoud, het is immers wat een ander bij en aan je ziet.
In de afgelopen 3 weken heb ik me volledig gestort op het bouwen van mijn droomhuisje en heb er met een kleine tussenstop hier en daar eigenlijk onafgebroken, dag in dag uit, iedere dag zo’n 12 รก 13 uur per dag aan gewerkt, en…… ben het contact met mijn voelen weer een beetje verloren, zo kwam ik achter tijdens die eerste les.
Ik heb niet geluisterd naar mijn lichaam en de behoeftes daarvan en alle signalen compleet genegeerd.
In tegenstelling tot vroeger merk ik dit soort dingen in een eerder stadium op en doordat ik juist die mensen om me heen heb verzameld waar ik dit mee kan delen ben ik ook eerder in staat mezelf weer te herpakken.
Ik bevraag en luister, kom in de weerstand in de eerste instantie en dan een tijdje later bezie ik het van een andere kant en filter het uit.
Dan stel ik mezelf de vragen of ik wel wil en kan veranderen en of de situatie dat wel vereist, er zit altijd wel een kern van waarheid in de spiegel die een ander je voorhoud, het is immers wat een ander bij en aan je ziet.
Een mooie reactie van mijn lerares toen ik foto’s van het huisje liet zien.
Vaardigheden verzameld door de jaren heen worden weerspiegeld op slechts 12 vierkante meter van de aarde, sterke fundamenten en wat daarop weer is doorgebouwd is strak, mooi, solide en doordacht.
Een weerspiegeling van jouw proces en de staat van zijn waarin je jezelf nu bevind, ”toen je vier jaar geleden voor het eerst bij mij in de les kwam kon ik je een hele hoop leren, momenteel heb ik een hele hoop van jou te leren” waren haar woorden, en toch voelde ik me maar nietig bij deze woorden.
Hoe groot een ander mij ook denkt of ziet, ik voel me vaak maar nietig en klein en ben iedere dag opnieuw dankbaar voor het leven zoals ik dat nu kan en mag leiden…….
Vaardigheden verzameld door de jaren heen worden weerspiegeld op slechts 12 vierkante meter van de aarde, sterke fundamenten en wat daarop weer is doorgebouwd is strak, mooi, solide en doordacht.
Een weerspiegeling van jouw proces en de staat van zijn waarin je jezelf nu bevind, ”toen je vier jaar geleden voor het eerst bij mij in de les kwam kon ik je een hele hoop leren, momenteel heb ik een hele hoop van jou te leren” waren haar woorden, en toch voelde ik me maar nietig bij deze woorden.
Hoe groot een ander mij ook denkt of ziet, ik voel me vaak maar nietig en klein en ben iedere dag opnieuw dankbaar voor het leven zoals ik dat nu kan en mag leiden…….
Zo was ik gisteren voor het eerst sinds een jaar of 10 weer bij mijn jongste broer op bezoek, hij runt een sportschool maar dan wel op een wel heel erg speciale manier.
Die jongen leeft iedere dag opnieuw zijn droom en doet precies wat ie wil en wat hij zichzelf als goal en doel heeft gesteld.
Vanaf deze plaats maak ik voor hem een diepe buiging en bedank hem voor het delen van dit wel zeer speciale moment, onze werelden vloeiden eventjes naadloos in elkaar over.
Een apart kamertje in de school, helemaal ingericht ter nagedachtenis aan onze wederzijdse ouders met foto’s, werk van Pa, dingetjes van Ma en….sinds kort staat daar nu ook een groot werkstuk van mezelf in te prijken.
Confronterend om er binnen te lopen, alleen al door de geur van het houtsnijwerk van Pa wat me er tegemoet ademde als een warme deken van herinnering.
Die jongen leeft iedere dag opnieuw zijn droom en doet precies wat ie wil en wat hij zichzelf als goal en doel heeft gesteld.
Vanaf deze plaats maak ik voor hem een diepe buiging en bedank hem voor het delen van dit wel zeer speciale moment, onze werelden vloeiden eventjes naadloos in elkaar over.
Een apart kamertje in de school, helemaal ingericht ter nagedachtenis aan onze wederzijdse ouders met foto’s, werk van Pa, dingetjes van Ma en….sinds kort staat daar nu ook een groot werkstuk van mezelf in te prijken.
Confronterend om er binnen te lopen, alleen al door de geur van het houtsnijwerk van Pa wat me er tegemoet ademde als een warme deken van herinnering.
Op de verwarming, achter mijn schilderij lag het naambord van mijn ouderlijk huis op de verwarming…”de jaarringen” en ik zag het eigenlijk wel aan de wand van mijn huisje hangen als teken van verbondenheid.
Mijn broer kon die mening en visie wel delen en na maar een fractie van overleg lag het ding al in de auto en staat nu in de hoek van het huisje te wachten op een mooie plek.
Verbondenheid en alles op de juiste tijd en plaats, alsof het allemaal zo heeft moeten zijn.
Toen we aankwamen bij het huisje ademde mij dezelfde geur tegemoet als de kamer in de sportschool van mijn broer, vers gezaagd en geplaatst hout, tijdslijnen en gevoel word hier weer aan elkaar verbonden en het is goed nu, "alles is nu goed".
In een toeval wat er niet bestaat is het vandaag de naamdag van mijn moeder en ik buig wederom mijn hoofd in dankbaarheid voor het leven wat zij me ooit geschonken heeft.
Mijn broer kon die mening en visie wel delen en na maar een fractie van overleg lag het ding al in de auto en staat nu in de hoek van het huisje te wachten op een mooie plek.
Verbondenheid en alles op de juiste tijd en plaats, alsof het allemaal zo heeft moeten zijn.
Toen we aankwamen bij het huisje ademde mij dezelfde geur tegemoet als de kamer in de sportschool van mijn broer, vers gezaagd en geplaatst hout, tijdslijnen en gevoel word hier weer aan elkaar verbonden en het is goed nu, "alles is nu goed".
In een toeval wat er niet bestaat is het vandaag de naamdag van mijn moeder en ik buig wederom mijn hoofd in dankbaarheid voor het leven wat zij me ooit geschonken heeft.
Een knipoog naar die twee daarboven en ik laat het weer los.
Het leven gaat immers verder en ik heb nog wel meer te doen als alleen maar te navelstaren…J
Het leven gaat immers verder en ik heb nog wel meer te doen als alleen maar te navelstaren…J
“Kom op, gas erop" !!!
Sja...... tot zover dan maar weer he?......
Greetz, Ton....
