De vooravond van het achterland
Het is de vooravond van het achterland waardoor ik jaar na jaar heb rondgezworven.
Altijd heb ik de stellige overtuiging gehad dat er geen slechte mensen bestaan en er in ieder hart wel iets goeds woont, niets is minder waar gebleken tot mijn grote spijt.
De ontdekking hiervan is mij destijds duur komen te staan en ik betaalde mijn prijs, ik betaal altijd wat ik verschuldigd ben, niet meer, maar ook zeker niet minder.
Gisteren en vandaag voerde ik gesprekken die tot afscheid gingen dienen, ik neem ze mee in herinnering en als de tijd daar is zal ik ze weer eventjes opgraven vanuit mijn gedachtengoed, voor nu ga ik het laten rusten.
Loslaten van het oude en doorstromen naar het nieuwe, mijn bootje ligt al klaar om de grote oversteek te gaan maken…….
Altijd heb ik de stellige overtuiging gehad dat er geen slechte mensen bestaan en er in ieder hart wel iets goeds woont, niets is minder waar gebleken tot mijn grote spijt.
De ontdekking hiervan is mij destijds duur komen te staan en ik betaalde mijn prijs, ik betaal altijd wat ik verschuldigd ben, niet meer, maar ook zeker niet minder.
Gisteren en vandaag voerde ik gesprekken die tot afscheid gingen dienen, ik neem ze mee in herinnering en als de tijd daar is zal ik ze weer eventjes opgraven vanuit mijn gedachtengoed, voor nu ga ik het laten rusten.
Loslaten van het oude en doorstromen naar het nieuwe, mijn bootje ligt al klaar om de grote oversteek te gaan maken…….
Dit keer heb ik gewacht tot de juiste tijd daar was om over te steken, ik heb gekeken en gepeild, mijn rust bewaard en overwogen en ben bij de wijze ouderen te rade gegaan als ik het eventjes niet meer wist of te lang vond gaan duren, mijn jeugdige onbezonnenheid ben ik nog steeds niet verloren.
Ooit ben ik verstoten door mijn stam en ben ik gaan zwerven zonder totem, het vuur wat ik ’s nachts liet branden was louter en alleen ter bescherming van mezelf.
Soms heeft een mens de eenzaamheid en de stilte nodig om te ontdekken dat hij nooit alleen is, de gedachten van de ander zijn altijd wel om je heen.
Een boom kan niet groeien in de woestijn, ze heeft vruchtbare aarde en water nodig om goed te kunnen wortelen.
Als ik een boom goed voor mezelf visualiseer is ze onder grond net zo groot als ze er boven uit steekt, wonderlijk eigenlijk als je daar bij stilstaat…..
Ooit ben ik verstoten door mijn stam en ben ik gaan zwerven zonder totem, het vuur wat ik ’s nachts liet branden was louter en alleen ter bescherming van mezelf.
Soms heeft een mens de eenzaamheid en de stilte nodig om te ontdekken dat hij nooit alleen is, de gedachten van de ander zijn altijd wel om je heen.
Een boom kan niet groeien in de woestijn, ze heeft vruchtbare aarde en water nodig om goed te kunnen wortelen.
Als ik een boom goed voor mezelf visualiseer is ze onder grond net zo groot als ze er boven uit steekt, wonderlijk eigenlijk als je daar bij stilstaat…..
Op dit moment zwermen mijn gedachten en gevoelens weer alle kanten op om zichzelf op een later tijdstip weer in mij samen te voegen.
Zo bevond ik mij dit jaar in de chaos van een ander en kon mezelf er niet meer in terugvinden, ik ben een mens geworden die de structuur heeft gevonden en nodig heeft alsook de rituelen die daarbij horen.
In chaos kan ik niets scheppen, van chaos komt alleen maar meer chaos en ik gedij er gewoon niet meer in ben ik achter gekomen.
Allemaal perikelen, meemaaksels en lessen daarin te leren, nog steeds leer ik, iedere dag opnieuw.
Ik probeer dingen aan te gaan, onderzoek en vergelijk ze dan met wie en wat ik ben, past het dan niet bij me en heb ik het idee dat ik daar de juiste setting ook niet voor zal kunnen vinden neem ik er afscheid van op gepaste en ook op ongepaste wijze, ik buig en draai me om….
Zo bevond ik mij dit jaar in de chaos van een ander en kon mezelf er niet meer in terugvinden, ik ben een mens geworden die de structuur heeft gevonden en nodig heeft alsook de rituelen die daarbij horen.
In chaos kan ik niets scheppen, van chaos komt alleen maar meer chaos en ik gedij er gewoon niet meer in ben ik achter gekomen.
Allemaal perikelen, meemaaksels en lessen daarin te leren, nog steeds leer ik, iedere dag opnieuw.
Ik probeer dingen aan te gaan, onderzoek en vergelijk ze dan met wie en wat ik ben, past het dan niet bij me en heb ik het idee dat ik daar de juiste setting ook niet voor zal kunnen vinden neem ik er afscheid van op gepaste en ook op ongepaste wijze, ik buig en draai me om….
Toch wil ik iedereen, zijdelings en direct bedanken voor hetgeen mij gepresenteerd werd in de afgelopen 14/15 maanden, de een wat meer en de ander wat minder en sommigen onder u helemaal niet, die was ik liever kwijt dan rijk geweest, eerlijk is eerlijk.
Het leven gaat door, altijd maar door en voor m’n gevoel is de vooravond van het achterland waardoor ik gezworven heb er een die ik nu tot een definitief verleden mag gaan rekenen.
Vandaag maak ik de rekening op en verdeel ik mijn bevindsels onder de geachte aanwezigen.
En na het schudden van de vele handen waarvan ik er een hoop beter heb leren kennen in de achterliggende maanden loop ik de beboste laan die ooit zolang leek voorlopig voor de laatste maal richting huiswaarts.
Op mijn laatste schreden kijk ik nog eenmaal om en met een diepe zucht veeg ik een klein opkomend traantje weg, er is geen reden tot verdriet, het was immers een erg mooie tijd, er rest me niets dan nieuwsgierigheid naar het nieuwe.
Het leven gaat door, altijd maar door en voor m’n gevoel is de vooravond van het achterland waardoor ik gezworven heb er een die ik nu tot een definitief verleden mag gaan rekenen.
Vandaag maak ik de rekening op en verdeel ik mijn bevindsels onder de geachte aanwezigen.
En na het schudden van de vele handen waarvan ik er een hoop beter heb leren kennen in de achterliggende maanden loop ik de beboste laan die ooit zolang leek voorlopig voor de laatste maal richting huiswaarts.
Op mijn laatste schreden kijk ik nog eenmaal om en met een diepe zucht veeg ik een klein opkomend traantje weg, er is geen reden tot verdriet, het was immers een erg mooie tijd, er rest me niets dan nieuwsgierigheid naar het nieuwe.
Nu stel ik me een bos voor met geplaveide lanen, uit alle hoeken komen geluiden en sommige van de gebouwen die er verspreid staan ademen een onheilspellend verleden, er hebben zich mensen verzameld die we dwazen noemen.
Als je goed naar sommige ramen kijkt zie je er een mensje wegschieten en voor een ander zit er iemand zijn leven weg te dromen.
Hier en daar een eigen maaksel en bontgekleurde tekeningen, ramen staan open en deuren slaan dicht.
Hier ga ik me de komende jaren verplaatsen en sommige van hen ga ik beter leren kennen en hopelijk ook beter leren begrijpen, mijn hart is groot genoeg geworden en ergens voel ik een verbintenis met dit stukje van de wereld.
Er zijn geen keuzes in wat je wordt en toeval is er niet, een oude vriend die de dood in de ogen heeft gekeken zei me dit pasgeleden.
Karma en lotsbestemming, gedeeltelijk ga ik erin mee al vind ik wel dat je hierin altijd zelf het roer in handen hebt, de grote lijnen staan wel vast maar het leven is wat je er zelf van maakt.
Als je goed naar sommige ramen kijkt zie je er een mensje wegschieten en voor een ander zit er iemand zijn leven weg te dromen.
Hier en daar een eigen maaksel en bontgekleurde tekeningen, ramen staan open en deuren slaan dicht.
Hier ga ik me de komende jaren verplaatsen en sommige van hen ga ik beter leren kennen en hopelijk ook beter leren begrijpen, mijn hart is groot genoeg geworden en ergens voel ik een verbintenis met dit stukje van de wereld.
Er zijn geen keuzes in wat je wordt en toeval is er niet, een oude vriend die de dood in de ogen heeft gekeken zei me dit pasgeleden.
Karma en lotsbestemming, gedeeltelijk ga ik erin mee al vind ik wel dat je hierin altijd zelf het roer in handen hebt, de grote lijnen staan wel vast maar het leven is wat je er zelf van maakt.
Vandaag om een uur of 5 begint mijn vakantie, plannen heb ik genoeg en deels ga ik ze ook wel uitvoeren.
Mijn tuinhuis gaat er komen, dat heb ik mezelf beloofd en ik wil ook een aantal dagen naar zee.
Een werkstuk waaraan ik al een paar weken wil beginnen, de grote lijnen zijn uitgestippeld en da’s genoeg voor de komende 4 weken.
Vakantie…..
Mijn tuinhuis gaat er komen, dat heb ik mezelf beloofd en ik wil ook een aantal dagen naar zee.
Een werkstuk waaraan ik al een paar weken wil beginnen, de grote lijnen zijn uitgestippeld en da’s genoeg voor de komende 4 weken.
Vakantie…..
